جواب اهل سنت چیست؟
همانگونه که می دانیم اهل سنت معتقدند پیامبر اکرم (ص) وصیت نکرده اند وبدون وصیت از دنیا رفته اند .این امر را جهت نفی امامت علی (ع) که از وصایای رسول خدا به امر حضرت حق بود و جهت تایید خلافت ابوبکر منکر میشوند. یعنی می گویند : پیامبر وصیت نکرده از دنیا رفت.
دقت بفرمایید:
خداوند متعال در آیه {180} سوره بقره می فرماید:
کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ ? حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ
{{دستور داده شد که چون مرگ یکی از شما فرا رسد اگر دارای متاع دنیاست وصیت کند برای پدر و مادر و خویشان به چیزی شایسته عدل و به قدر متعارف. این کار سزاوار مقام پرهیزکاران است.}}
ملاحظه می فرمایید خدواند سبحان وصیت کردن را از مقامات پرهیزگاران می داند. یعنی از پرهیزگارانند کسانی که وصیت می کنند .
حالا چطور میشود پیامبری که این آیه از طرف خداوند کریم بر اول نازل شده و او آن را به امت ابلاغ فرموده اند خود به آن عمل نکند ؟؟؟ یعنی رسول خدا از پرهیزگاران نیست؟؟؟
شکی نیست وشکی نخواهد بود که رسول خدا وصیت کرده اند بارها وبارها و دلیل تکرار وصیت خود برای بعد از ارتحالشان هم اینست که مقام نبوت به امر خداوند متعال می بایست خود اولین عمل کننده به شرع و تک تک آیات خداوند باشند تا امت نیز ضمن داشتن متن قرآن ، در مقام عمل هم شاهد باشد بر نحوه اجرای فرامین خداوند متعال.
پس اینکه بگویند رسول خدا وصیت نکرده از دنیا رفته اند بی شک جسارتی عظیم و توهینی بی نهایت در درجه اول به خدواند متعال است که رسولی فرستاده که اولین نفر در نغض فرامینش می باشد و بعد هم جسارت است به مقام والایی رسول خدا.
از جمله دو مورد قطعی ویقینی وثابت شده و متواتر با سندهای صحیح بدون شک ،در وصیت وسفارشات رسول خدا این دو مورد است:
1) امامت امت بعد از ایشان با علی (ع) و حسن وحسین و 9 امامی که از صلب حسین (ع) متولد می شوند. که در چندین جا به نام، آنها را ذکر فرموده اند
2) قضیه فدک که آن را در طول حیات مبارکشان به فاطمه زهرا بخشیده بودند ( شخصی و خانوادگی حضرت) و بارها بر آن تاکید داشته اند.
متاسفانه همین دو مورد جز اولین مواردیست که ابوبکر و عمر پسر خطاب آن را نادیده گرفتند که نهایت منجر به شهادت فاطمه زهرا به دست عمر پسر خطاب به امر ابوبکر می شود .
خداوند متعال در آیه {180} سوره بقره، وصیت کردن