روزی از مولوی عبدالرحمن چابهاری درباره ی کتاب شفاء الاسقام مولوی محمد عمر سؤال کردم . پرسیدم : این تعویذات و دعاهایی در این کتاب است آیا سندی دارد ؟ آیا صحابه و تابعین از این دعاها استفاده می کردند ؟
ایشان گفت : صحابه و تابعین چنین نکرده بودند ولی اینها از تجربیات پدران و نیاکان ما هست که از این دعاها استفاده کرده اند و جواب داده است و ما به گذشته ی مان ایمان داریم !
گفتم : شیعیان هم تجربه کردند که اگر به درگاه اهل بیت ( علیهم السلام) بروند و دعا کنند حاجاتشان را می گیرند به همین خاطر  به آنها متوسل می شوند . چرا آن ها که به تجربیاتشان عمل می کنند کارشان را شرک و حرام می دانید ولی تجربه ی آباء و اجدادتان را شرک و حرام نمی دانید ؟
گفت : البته ما هم تجربه ی آنها را قبول داریم !
گفتم : پس چرا مولوی محمد عمر از تجربه های آنها ، ننوشته است ؟  چرا توسل به اهل بیت (علیهم السلام ) را برای شفاء مریضی ، شرک می داند ؟ ولی توسل به چند ذکر را شرک نمی داند ؟
گفت: این قاعده ی خاصی دارد که باید درباره ی آن بیشتر تحقیق شود . بعد گفت : من جلسه دارم باید بروم . من هم با ایشان خداحافظی کردم .
ممبع:http://www.faryademan.com/