همچو کوهى سخت
وقتى که امیر مؤ منان على (ع ) زمام امور خلافت را به دست گرفت ، روزى در (( نخیله )) (سرزمین نزدیک کوفه ) بود، پنجاه نفر از یهودیان به محضر آن حضرت رسیده و عرض کردند: ما در کتاب هاى خود دیده ایم که خبر داده اند از سنگ عظیم که نام هفت نفر از پیامبران در آن نوشته شده و آن سنگ در همین سرزمین است ولى هر چه کاوش کردیم آن را نیافتیم .
امام على (ع ) متوجه خدا شد و از درگاهش خواست که آن ریگ ها را از روى سنگ بردارد، ناگهان طوفانى گرفت و تمام آن ریگ ها را به اطراف پراکنده ساخت و در نتیجه ، سنگ نمایان شد و على (ع ) به یهودیان فرمود: آن نام ها در آن جانب سنگ که روى زمین قرار گرفته ، ثبت شده است .
آن ها با بیل و کلنگى که همراه داشتند، هر چه در توانشان بود کوشیدند، تا سنگ را به آن سو برگردانند، ولى از عهده این کار برنیامدند.
در این وقت امیر مؤ منان على (ع ) پیش آمد و با دست پرتوان خود، آن سنگ را به جانب دیگر انداخت ، در نتیجه آن سوى سنگ که نام هفت پیامبر، در آن نوشته شده بود، آشکار شد.
یهودیان دیدند در آن ، نام این پیامبران نوشته شده : نوح و ابراهیم و موسى و داود و سلیمان و عیسى و محمد(علیهم السلام جمیعا).
همان جا و همان دم نور حقانیت اسلام بر قلبشان تابید و شهادتین را به زبان جارى کرده و قبول اسلام نمودند.