آیا روایت «نگاه کردن به چهره على (ع) عبادت است» با سند معتبر در منابع اهل سنت نقل شده است؟
پاسخ:
روایات متعددى در منابع اهل سنت در این زمینه وجود دارد که ثابت مى‌کند نگاه کردن به چهره نورانى امیرمؤمنان علیه السلام عبادت است.
این فضیلت، از فضائل بى‌نظیر امیرمؤمنان علیه السلام به شمار مى‌رود و چنین روایتى در باره هیچ یک از اصحاب و به ویژه خلفاى سه گانه در کتاب‌هاى اهل سنت یافت نمى‌شود.
نه تنها در باره خلفا چنین روایتى نیست؛ بلکه حتى طبق روایتى که بخارى نقل کرده است امیرمؤمنان علیه السلام از بودن با عمر کراهت داشت و دوست نداشت که چهره او را ببیند:
فَأَرْسَلَ إِلَى أَبِی بَکْر أَنِ ائْتِنَا، وَلاَ یَأْتِنَا أَحَدٌ مَعَکَ، کَرَاهِیَةً لِمَحْضَرِ عُمَرَ.
على (علیه السلام) به دنبال ابوبکر فرستاد که نزد ما بیاد؛ ولى هیچ کس با تو نباشد؛ زیرا از همنشینى با عمر کراهت داشت.
صحیح البخاری، ج5 ص 83، ح4240، 4241، کتاب المغازى، ب 38، باب غَزْوَةُ خَیْبَرَ
از نظر سندى نیز نمى‌توان بر آن اشکال گرفت؛ چرا که این روایت حد اقل از هیجده نفر از اصحاب نقل شده است، حتى اگر تمام سند‌هاى آن ضعیف باشد، بازهم حجت است؛ چرا که برخى از علماى اهل سنت روایتى را که از چهار نفر اصحاب نقل شده، متواتر دانسته‌اند.
اهل سنت، نگاه کردن به چهره علی (علیه السلام) عبادت است، چهره امام علی